@article { author = {Bahmani, omid}, title = {Evaluation the Potential of LEACHM Model to Predict Soil Moisture, Nitrate Losses and Uptake by Sugarcane}, journal = {Irrigation and Water Engineering}, volume = {2}, number = {4}, pages = {40-51}, year = {2012}, publisher = {انجمن علمی مهندسی آبیاری و آب ایران}, issn = {2251-7359}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {This study fulfilled to assess the moisture in soil profile over the study period with LEACHM model and estimation of leaching, denitrification and nitrogen uptake with sugarcane. Irrigation treatments consisted of full irrigation (I1) and others were 85 (I2) and 70 (I3) percent of I1. Experimental fields irrigated with hydroflumes. Nitrogen application were concluded of 150 (N1), 250 (N2) and 350 (N3) kg/ha. Moisture measured from Soil samples collected from field plots in 0.3 m depth increments to 1.2m on a periodic basis. LEACHM model Efficiency (Willmott's index) to simulation soil moisture changed from 0.78 to 0.95 and best regression coefficient occurred in I2 treatment. Simulation of nitrogen losses and uptake indicated that Mean of highest and lowest of leaching was observed in I1 and I3 with 17 and 8 percent. These results showed with leaching and increase of irrigation had a close relationship. High and low rate of denitrification occurred in I1N3 and I1N1 treatment with 19 and 38 percent. Maximum rate of nitrate uptake with 63 and 56 percent in I2N1 and I1N1 and minimum rate with 35 and 37 percent was observed in I1N3 and I3N3 respectively, full irrigation showed the nitrate leached from root zone and couldn’t uptake by plant and deficit irrigation with composing the stress decreased the root uptake.}, keywords = {: Moisture,Nitrate,LEACHM model,sugarcane}, title_fa = {ارزیابی مدل LEACHM در پیش‌بینی رطوبت خاک، تلفات نیترات و میزان جذب آن توسط گیاه نیشکر}, abstract_fa = {در این مطالعه ارزیابی رطوبت خاک در منطقه گسترش ریشه نیشکر با استفاده از داده‌های مشاهده‌ای مزرعه و مدل LEACHM  مورد بررسی قرار گرفت و هچنین از مدل جهت تخمین میزان شستشو، تلفات گازی و جذب نیتروژن در منطقه خوزستان استفاده گردید. تیمارهای آبیاری شامل تیمار آبیاری کامل I1 و سایر تیمارها 85 درصد (I2) و 70 درصد ((I3 از مقدار تیمار I1 بودند. تیمارها به صورت آبیاری سطحی و با هیدروفلوم آبیاری شدند. مقادیر نیتروژن شامل 150(N1)، 250N2)) و 350(N3) کیلوگرم اوره در هکتار در نظر گرفته شدند. جمع‌آوری نمونه‌های خاک جهت اندازه‌گیری رطوبت در بازه‌های مختلف زمانی و تا عمق 2/1 متری صورت گرفت. درجه دقت مدل در شبیه‌سازی میزان رطوبت از حداقل 78/0 تا حداکثر 95/0 متغیر بود. ضریب رگرسیون تیمار I2 بهترین همخوانی را نسبت به سایر تیمارها با مدل داشت. شبیه‌سازی میزان تلفات و جذب نیتروژن توسط مدل نشان داد که میانگین بیشترین و کمترین میزان شستشوی نیترات به ترتیب در تیمارهای I1 با 17 درصد و I3 با 8 درصد بوقوع پیوست که همبستگی نزدیک میزان شستشو و آب آبیاری را نشان داد. حداکثر تلفات گازی اوره در تیمار I1N3 با 38 درصد و حداقل آن در تیمار I3N1 با 19 درصد رخ داد. بیشترین مقدار جذب مربوط به تیمارهای I2N1 و I1N1 با 63 و 56 درصد و کمترین در تیمارهای I1N3 و I3N3 با 35 و 37 درصد بود که نشان می‌دهد تیمار آبیاری کامل در سطوح بالای کود نیتروژنه با شستشوی نیترات و تیمار کم آبیاری با ایجاد تنش مانع جذب نیتروژن توسط گیاه شدند.}, keywords_fa = {: رطوبت,مدل LEACHM,نیترات,نیشکر}, url = {https://www.waterjournal.ir/article_70434.html}, eprint = {https://www.waterjournal.ir/article_70434_dede14335fdc50dbc4682c891b9ef12f.pdf} }