%0 Journal Article %T بررسی اثر بده ماکزیمم هیدروگراف سیل بر آبشستگی پیرامون گروه پایه دوتایی پل با استفاده از مدل آزمایشگاهی %J نشریه علمی پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایران %I انجمن مهندسی آبیاری و آب ایران %Z 2251-7359 %A محمدی گیوشاد, سعیده %A رمضانی, یوسف %A خزیمه نژاد, حسین %D 2021 %\ 09/23/2021 %V 12 %N 1 %P 18-33 %! بررسی اثر بده ماکزیمم هیدروگراف سیل بر آبشستگی پیرامون گروه پایه دوتایی پل با استفاده از مدل آزمایشگاهی %K آب زلال %K آبشستگی %K پایه پل %K دبی پیک %K هیدروگراف سیل %R 10.22125/iwe.2021.138244 %X آبشستگی موضعی اطراف پایه­های پل علت اصلی تخریب آن­ها می­باشد. بر این اساس مطالعات گسترده­ای برای شناخت این پدیده صورت گرفته است. اغلب این مطالعات در شرایط جریان ماندگار بوده است. این در حالی است که جریان در رودخانه به صورت غیرماندگار می­باشد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر دبی پیک هیدروگراف سیل بر آبشستگی پیرامون گروه پایه­های دوتایی پل در فواصل مختلف پایه­ها از یکدیگر در جریان یکنواخت و همچنین جریان غیرماندگار با استفاده از هیدروگراف­های متقارن با تغییر در دبی پیک می­باشد. هیدروگراف‌های مورد استفاده در آزمایشات، هیدروگراف­های پله­ای و در 5 گام می­باشند. آزمایش­ها در شرایط آب زلال و 95/0 U/UC=انجام گرفت. در تمامی آزمایشات، قطر پایه پل (D) ثابت و برابر 5/2 سانتی­متر تعیین گردید. S/D (S فاصله مرکز به مرکز بین گروه پایه­های دوتایی و D قطر پایه) به میزان 2 ،3 ،4 و 5 انتخاب گردید. نتایج نشان داد در یک هیدروگراف سیل معین، با افزایش فاصله­ی نسبی بین گروه پایه­های دوتایی پل، حداکثر عمق بی بعد آبشستگی پایه اول و پایه دوم افزایش یافته و حداکثر آن در فاصله نسبی 5 =S/D اندازه گیری شد. در حالی که در جریان یکنواخت، حداکثر عمق بی بعد آبشستگی پایه اول در 3 =S/D و پایه دوم در 4 =S/D مشاهده شد. همچنین، در یک فاصله نسبی ثابت پایه­ها از یکدیگر، با افزایش گام به گام دبی پیک هیدروگراف­ها، حداکثر عمق بی بعد آبشستگی پایه اول گروه پایه دوتایی پل، با یک روند افزایشی، افزایش یافته است. %U https://www.waterjournal.ir/article_138244_0122ca317f13ff87ef8df8a73072c659.pdf