%0 Journal Article %T تخمین سطح ایستابی با استفاده از یک روش ترکیبی بهینه شده با الگوریتم ژنتیک در دشت رامهرمز %J نشریه علمی پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایران %I انجمن مهندسی آبیاری و آب ایران %Z 2251-7359 %A زمانی احمدمحمودی, رضا %A آخوندعلی, علی محمد %A زارعی, حیدر %A رادمنش, فریدون %D 2014 %\ 05/22/2014 %V 4 %N 3 %P 26-38 %! تخمین سطح ایستابی با استفاده از یک روش ترکیبی بهینه شده با الگوریتم ژنتیک در دشت رامهرمز %K آب زیرزمینی %K الگوریتم ژنتیک %K دشت رامهرمز %K زمین آمار %K شبکه عصبی مصنوعی %R %X با توجه به اهمیت منابع آب زیرزمینی، برای محاسبه مقدار متوسط و تخمین سطح آب در دشت­ها، ضروری است که اطلاعات حاصل از برداشت نقطه­ای به سطح دشت تعمیم داده شود. به این منظور کاربرد مدل­های زمین آماری، همواره با خطا همراه بوده است، چرا که در اکثر موارد تابع برازش داده شده شامل کلیه نقاط تجربی محاسبه شده نمی­باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی کاربرد روش ترکیبی زمین آمار و شبکه عصبی مصنوعی بهینه شده با الگوریتم ژنتیک در تخمین سطح آب زیرزمینی در دشت رامهرمز می­باشد. نتایج حاصل از کاربرد روش­های کوکریجینگ، کریجینگ و روش عکس فاصله نشان داد که روش کوکریجینگ با مدل نیم­تغیرنمای گوسین، بهترین روش زمین آماری برای تخمین سطح ایستابی و ترکیب با شبکه­های عصبی می­باشد. همچنین نتایج حاصل از ترکیب این دو مدل نشان داد که مدل ترکیبی بهینه شده با الگوریتم ژنتیک دارای معیارهای ارزیابی مناسب­تری در تخمین سطح ایستابی نسبت به کاربرد روش­های زمین آماری به تنهایی می­باشد و به عنوان یک روش ترکیبی مناسب جهت تخمین سطح ایستابی پیشنهاد شده است. %U https://www.waterjournal.ir/article_70888_dacbcc1022d39ff0c438f18ed5ef0ae9.pdf