@article { author = {Liaghat, Abdolmajid and Saleh, Mohammad and Pourgholam Amiji, Masoud and Hasanoghi, Alireza and Poursaeedi, Mehdi}, title = {Investigation of the Using Heavy Metals-Contaminated Water with Subirrigation in Canola Cultivation}, journal = {Irrigation and Water Engineering}, volume = {12}, number = {2}, pages = {135-155}, year = {2021}, publisher = {انجمن علمی مهندسی آبیاری و آب ایران}, issn = {2251-7359}, eissn = {}, doi = {10.22125/iwe.2021.142030}, abstract = {One of the ways out of the water crisis is to use polluted and non-conventional water. In this regard, a study was conducted in 2017 and 2018 in the Agricultural and Natural Resources College, the University of Tehran in the form of a completely randomized factorial design with four treatments, three replications, and a total of 12 experimental plots in the lysimeter environment. Experimental treatments included surface irrigation with contaminated water by heavy metals (SRC), surface irrigation with conventional water or control treatment (SRF), subirrigation with contaminated water by heavy metals (SBC), and subirrigation with conventional water (SBF). The texture of the soil inside the lysimeters was sandy loam, its pH was 7.4, and the heavy metals used were copper, zinc, and lead. The results showed that the highest copper concentration in SBC treatment was observed at a depth of 75 cm, which was 43% less than the maximum amount in SRC treatment, and 25 cm depth, which was significant at the level of 5%. Also, there was a difference between the maximum amount of soil zinc on SRC and SBC treatment of more than 4.2 mg/kg, and in subirrigation, 32% less zinc was absorbed into the soil, which was significant at the level of 5%. The average amount of copper uptake by the plant in SRC treatment was 4.97 mg/kg, which was 80% and 70% increase in copper uptake, respectively, compared to control and SBC treatment, and this difference was significant at the level of 1%. In general, top-down motion (SRC) is higher than bottom-up motion (SBC), indicating the use of heavy metal contaminated water in subirrigation.}, keywords = {Soil pollution,Lysimeter,Non-conventional Water,Rare elements,Water Table}, title_fa = {بررسی استفاده از آب آلوده به فلزات سنگین با آبیاری زیرزمینی در کشت کلزا}, abstract_fa = {یکی از رهیافت‌های خروج از بحران آب، استفاده از آب­های نامتعارف و آلوده به فلزات سنگین است. در همین راستا، پژوهشی در سال­های 1396 و 1397 در دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در قالب طرح فاکتوریل کاملا تصادفی با چهار تیمار، سه تکرار و مجموعا 12 پلات آزمایشی در محیط لایسیمتری انجام شد. تیمارها شامل آبیاری سطحی با آب آلوده به فلزات سنگین (SRC)، آبیاری سطحی با آب معمولی یا تیمار شاهد (SRF)، آبیاری زیرزمینی با آب آلوده به فلزات سنگین (SBC) و آبیاری زیرزمینی با آب معمولی (SBF) بودند. بافت خاک داخل لایسیمترها لوم شنی، pH آن 4/7 و فلزات سنگین به‌ کار رفته مس، روی و سرب بودند. نتایج نشان داد که بیشترین غلظت مس در تیمار SBC در عمق 75 سانتی‌متری مشاهده شد که در مقایسه با بیشترین مقدار آن در تیمار SRC و عمق 25 سانتی­متری، 43 درصد کمتر بوده که این تفاوت در سطح پنج درصد معنی‌دار شد. همچنین بین بیشترین مقدار روی خاک در تیمار SRC و SBC بیش از 2/4 میلی‌گرم در کیلوگرم اختلاف وجود داشت و در آبیاری زیرزمینی 32 درصد روی کمتری جذب خاک شد که این اختلاف در سطح پنج درصد معنی‌دار شد. متوسط مقدار جذب مس توسط گیاه در تیمار SRC برابر با 97/4 میلی‌گرم در کیلوگرم بود که در مقایسه با تیمار شاهد و SBC به ترتیب 80 و 70 درصد افزایش جذب مس رخ داد و این تفاوت در سطح یک درصد معنی‌دار شد. به طورکلی می‌توان بیان کرد که حرکت از بالا به پایین (SRC) نسبت به حرکت از پایین به بالای فلزات سنگین (SBC)، بیشتر بوده و این موضوع قابلیت استفاده از آب آلوده به فلزات سنگین در آبیاری زیرزمینی را نشان می‌دهد.}, keywords_fa = {آلودگی خاک,لایسیمتر,آب‌ نامتعارف,عناصر کمیاب,سطح ایستابی}, url = {https://www.waterjournal.ir/article_142030.html}, eprint = {https://www.waterjournal.ir/article_142030_23cf9048316d51fc6ec2a7a9d9c04a10.pdf} }