%0 Journal Article %T مقایسه روابط مختلف برآورد نیمرخ عمقی سرعت طولی بر مبنای روش بهینه‌سازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک %J نشریه علمی پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایران %I انجمن مهندسی آبیاری و آب ایران %Z 2251-7359 %A تیموری یگانه, مریم %A قبادیان, رسول %A حیدری, محمد مهدی %D 2021 %\ 09/23/2021 %V 12 %N 1 %P 122-127 %! مقایسه روابط مختلف برآورد نیمرخ عمقی سرعت طولی بر مبنای روش بهینه‌سازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک %K هینه‌سازی %K پدیده دیپ %K توزیع سرعت %K روش چیو %K روش تسالیس %K مدل ژولیان %R 10.22125/iwe.2021.138257 %X توزیع عمقی سرعت طولی در رودخانه­ها و کانال­های روباز برای مدل­سازی بسیاری از فرآیندهای هیدرولیکی مورد نیاز است. از این­رو ارائه مناسب­ترین رابطه برآورد توزیع سرعت که منطبق برداده­های اندازه­گیری باشد همواره مورد توجه محققین بوده و به صورت دائم در حال توسعه است. با توسعه تئوری آنتروپی  و همچنین بهینه­سازی به روش الگوریتم ژنتیک، این روش­ها در طیف وسیعی از علوم مهندسی ازجمله مکانیک سیالات و هیدرولیک به کاربرده شده­اند. در این تحقیق پارامترهای مجهول روابط مرسوم توزیع عمقی سرعت طولی با استفاده از بهینه­سازی بر مبنای روش الگوریتم ژنتیک دو دویی بهینه یابی شدند.  تعداد پارامترهای بهینه شده در مدل­های یانگ، ژولیان ، چیو و تسالیس به ترتیب 4، 5، 3 و 5  پارامتر می­باشند. نتایج تحقیق نشان داد پس از بهینه­یابی پارامترهای روابط، توزیع سرعت یک­بعدی تخمین زده­شده توسط هر چهار مدل ارائه شده در مقایسه با داده­های آزمایشگاهی از دقت بالایی برخوردار است به­گونه­ای که تحلیل آماری نتایج نشان داد مقدار متوسط ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) برای کل شبیه­سازی­ها توزیع سرعت یک بعدی در مدل یانگ054/0 متر بر ثانیه، برای مدل ژولیان برابر با 052/0 متر بر ثانیه، در مدل چیو 042/0 متر بر ثانیه و برای مدل تسالیس 035/0 متر بر ثانیه است. با این وجود نظر به اینکه  تعداد پارامترهای بهینه استخراج شده توسط مدل ژولیان و تسالیس از دو مدل دیگر بیشتر است در مدل­سازی رودخانه­های آبرفتی توصیه می­شود. %U https://www.waterjournal.ir/article_138257_7c43c28b9e8fdcdb148204292344fb56.pdf