%0 Journal Article %T کاهش تبخیر از سطح آب با استفاده از مونولایرها %J نشریه علمی پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایران %I انجمن مهندسی آبیاری و آب ایران %Z 2251-7359 %A ظهیری, جواد %A کریم زاده, مهرداد %D 2023 %\ 03/21/2023 %V 13 %N 3 %P 268-284 %! کاهش تبخیر از سطح آب با استفاده از مونولایرها %K تبخیر %K الکل‌های سنگین %K بریج-35 %K توپ‌ شناور %K سایه‌بان %R 10.22125/iwe.2023.168324 %X امروزه با توجه به تغییرات اقلیمی‎‎، محدودیت منابع آب‌‎ و رشد جمعیت، مشکل تبخیر از مخازن آب به یک معضل جهانی تبدیل شده است. جهت کاهش تبخیر از سطح آب، روش‌های متنوعی ارائه شده است که یکی از روش‌های معمول، استفاده از الکل‌های سنگین هگزادکانول و اکتادکانول به‌صورت پودر یا محلول است. کاربرد این الکل‎ها به‌صورت محلول به همراه یک حلال بیشتر متداول بوده زیرا با وزش باد کمتر جابجا شده و یکنواختی پخش بیشتری دارند. در پژوهش حاضر از "بریج-35" به دلیل سازگاری با محیط‌زیست بجای حلال‎های معمول جهت تهیه امولسیون‌های هگزادکانول، اکتادکانول و ترکیب هگزادکانول با اکتادکانول استفاده گردید. جهت بررسی عملکرد امولسیون‌های ساخته‌شده، تشت­های تبخیر کلاس  Aمورد استفاده قرار گرفتند. جهت بررسی کارایی ترکیبات شیمیایی مورد استفاده در این تحقیق از روش‌های فیزیکی مقابله با تبخیر از قبیل توپ­های شناور و سایبان استفاده گردید. نتایج آزمایش‌ها نشان داد که امولسیون اکتادکانول و بریج نسبت به دو امولسیون دیگر مورد استفاده از کارایی بهتری در کاهش تبخیر از سطح آب برخوردار است. مقایسه کارایی روش‌های مختلف نشان می‌دهد که سایبان و توپ‌های شناور به ترتیب با 60 و 56 درصد کاهش تبخیر بهترین عملکرد را داشته و امولسیون اکتادکانول نیز با 36 درصد کاهش تبخیر در رده بعدی قرار می‌گیرد. با این حال امولسیون اکتادکانول در بعضی موارد عملکرد مشابه با روش‌های فیزیکی در کاهش تبخیر از سطح آب داشته است. بررسی تاثیر سرعت باد بر عملکرد مونولایر نشان داد که در سرعت‌های کم عملکرد مونولایر شبیه به توپ و سایبان بوده ولی به‌تدریج با افزایش سرعت باد، عملکرد مونولایر به‌شدت کاهش می‌یابد. %U https://www.waterjournal.ir/article_168324_b040673085ef7982b067111028357284.pdf